Natuurlijk beter en beter natuurlijk 

Natuurgeneeskunde is een geneeswijze die uitgaat van het zelfherstellend vermogen van het lichaam, met aandacht en bewustwording voor wat bijdraagt aan gezondheid en wat niet.  Dit omvat een breed scala aan behandelwijzen en adviezen over o.a. reinigen (ontgiften, detox), vasten, voeding en dieet, beweging, ademtherapie, natuurlijke middelen en supplementen.

Antiek en modern

De natuurgeneeskunde is geworteld in de oudste vormen van geneeskunde, in een tijd dat de mens leefde volgens het ritme van de natuur en er aandacht was voor het zelfherstellend vermogen van het lichaam.

In geneeskundige verhandelingen van het oude Egypte uit 1500 voor Christus en in geschriften van Hippokrates is dit ook het geval. Hippocrates leefde van 460 tot 377 v.C., hij wordt beschouwd als de grondlegger van onze moderne, wetenschappelijke geneeskunde.   

Hippocrates legde de basis voor de zogenaamde humorale geneeskunde. Humores zijn de lichaamsvochten van de mens. Voor gezondheid is een evenwichtige samenstelling van deze lichaamsvochten noodzakelijk. Behandelingsmethoden waren erop gericht dit evenwicht te herstellen. Reinigen, vasten en ontslakken, juiste voeding, beweging in de buitenlucht, liefst in de zon, ademtherapie, kruiden, meditatie en bewustwording werden onmisbaar geacht bij de behandeling van zieken.

Alle hierboven genoemde behandelmethoden bewijzen nog steeds hun waarde. In de moderne tijd is er een uitbreiding gekomen door de kennis van natuur- en scheikunde en van de functie van voedingsstoffen en diverse voedingsmiddelen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van speciale dieetvormen en de toepassing van voedingssupplementen (vitaminen, mineralen, aminozuren, etc.). Ook specifieke vormen van massage, vormen van bewustwording (mindfulness) en biologische middelen kwamen in de latere tijd tot ontwikkeling.

Natuur

Als we om ons heen kijken, zien we dat de natuur over het vermogen van zelfherstel beschikt. Zieke dieren in de vrije natuur vinden zelf hun genezende kruiden en reinigen hun lichaam door te vasten. Ook kleine kinderen weigeren voedsel als ze ziek zijn. Volgens natuurgeneeskundige opvattingen ontstaat ziekte doordat men niet leeft volgens de (eigen) natuur, dat wil zeggen men heeft onvoldoende contact met de eigen intuïtie, het gevoel dat de grens tussen gezond zijn en ziek zijn wordt overschreden, of men luistert er niet naar.

Alle mensen zijn ook deel van de natuur, maar vergeten dat nogal eens, vooral als zij ziek zijn. Onder het motto ‘gemak dient de mens’ wil men zo snel mogelijk, desnoods door onderdrukking met chemische middelen, van de klachten afkomen. Dat is een begrijpelijke wens en bij acute ziekten lukt het op die manier ook vaak. Bij chronische klachten echter gaat dat niet zo gemakkelijk: de toegepaste geneesmiddelen werken vaak niet en/of hebben schadelijke bijwerkingen. Een bekend probleem is ook dat mensen allerlei klachten kunnen hebben, terwijl de dokter geen afwijkingen vindt en dus geen diagnose heeft. Het zit dan   “tussen de oren” en “je moet er maar mee leren leven”.

Andere kijk op ziekte en genezing

Een mogelijke oplossing voor deze problemen wordt gevonden in de natuurgeneeskunde, die anders kijkt naar ziek zijn en daarom ziekteverschijnselen kan herkennen wanneer de gangbare geneeskunde nog geen meetbare afwijkingen vindt. Bovendien is de natuurgeneeskunde niet gericht op het wegwerken van ziekteverschijnselen, maar op het actief verbeteren van de omstandigheden, zodat het lichaam zichzelf geneest. Dit kan dus ook bij acute ziekten worden toegepast, hoewel dit thans in de praktijk weinig gebeurt, omdat patiënten in die gevallen meestal een huisarts raadplegen.

De natuurgeneeskunde gaat er vanuit dat een volledige genezing (fysiek, emotioneel en spiritueel) vaak alleen mogelijk is wanneer de patiënt zelf ook inzicht heeft in de oorzaak van de klachten, zodat de patiënt een actieve rol kan spelen in het wegnemen van oorzaken. Er is niet altijd één oorzaak en door de holistische benadering komen zowel oorzakelijke factoren uit het verleden als ook in de huidige leefwijze aan het licht. Verschillende therapievormen kunnen hierbij worden ingezet.

Regulatie en geneeskracht

Gezond zijn is in evenwicht zijn in de breedste zin. Dit evenwicht wordt gehandhaafd door fysiologische systemen in het lichaam die streven naar balans en evenwicht, het zogenaamde regulatiesysteem. Chronische ziekten worden voorafgegaan door een sluipende ontregeling van dit regulatiesysteem.

Onbewust van het gevaar drinkt en eet men schadelijke producten, men bouwt stress op of verspilt levensenergie. Het onderdrukken van acute ziekten en emoties, het gebruik van antibiotica en hormonen (hormoonvlees, pilgebruik) en invloeden van chemische stoffen uit het milieu spelen hierbij een rol.

Wanneer het hormonale  en humorale evenwicht verstoord is kunnen toxinen (zuurresten en giftige afvalstoffen) achterblijven in het weefselvocht en in de cellen. We weten tegenwoordig dat cellen, net als batterijen, geladen zijn met elektrische energie en voortdurend stroomstootjes en fotonen afgeven. Door de vervuiling van cellen  en verzuring van de weefsels wordt dit stromingsproces mogelijk geblokkeerd. Mede afhankelijk van de leeftijd, de aanleg, of een reeds bestaande orgaanbeschadiging ontstaan chronische ziekten.   De natuurgeneeskunde richt zich op het herstel van de regulatie systemen, o.a. door reinigen, vasten, dieet en bewustwording die het contact met de eigen intuïtie hersteld.

Behandeling

Natuurgeneeskunde is opwekken en ondersteunen van een (zelf-)reinigingsproces. Speciale aandacht hierbij krijgt het maag-darmkanaal en de uitscheidingsorganen zoals nieren, lever en galwegen. Vaak gevolgd door een advies over de voeding of over een vorm van vasten. De ondersteuning van de natuurlijke genezing kan geschieden met natuurlijke middelen en verbetering van de regulatie van de hormonale- en energiehuishouding. De laatste jaren wordt duidelijk dat er bij sommige aandoeningen een uitgebreidere reiniging nodig is. Opsporing en verwijdering van medicijnresten, zware metalen, amalgaam of verborgen ontstekingshaarden spelen hierbij een belangrijke rol. Daarnaast is het ook vaak nodig om een emotioneel “reinigingsproces” te ondergaan.

Gezond blijven

Het voorkómen van ziekten is natuurlijk (nog) beter dan (natuurlijk) beter worden. Preventie, het voorkomen van ziekten, vraagt een bewustzijn t.a.v. gezondheid. Door vervuiling van onze leefomgeving komt iedereen in aanraking met schadelijke invloeden, regelmatige fysieke en emotionele reiniging is aangewezen. Daarnaast moet de veelal zittende leefstijl worden afgewisseld met beweging bij voorkeur in de buitenlucht.

(Bron: www.avig.nl)